1.aitzekigabe. (Adj.).Sin tacha, sin defecto; intachable. Iongoiko handiak, bada, nola iustu Iujeak / Sentenzia ematen du aitzakia gabeak. EZMan I 58.
Zuena ere etxe ederra da, aitzekigabea. EtxdeJJ 54.
Tratua izan bedi / aitzaki gabia, / ia pasatzen degun / egun bat obia. UztSas 238.
sense-2
2.atxakiabage. Inexcusable. Ta emetik etorriko da, ikaragarriagoa izatea gure kondenaziño galtzaera ta ondamendia, atxakia ta eskusa bagea gure bekatua. AñLoraS 71.
azpisarrera-1
AITZAKIAGABEKO.
Sin tacha, sin mancha; intachable. Ona emen aitzakia gabeko ta lotsa andiko Testiguak: oek dakite zer igaro dan. VMg 3.
Giro beratze onek, itsas-egitan eta behe-alderditan euri txingortsua ekarri zun eta goietan berriz aitzeki gabeko elurra.EtxdeJJ 257.