(
L ap. Lh
);
atxikitzale;
atxikizale;
etxekizale.
(El) que sostiene, sujeta, agarra.
"Soutien"
Lh.
Lemaren atxikitzailleak.
Prop 1893, 29.
Lentxeago erbi bat baño azkarrago enbillean, ba, --erantzun zion atxikitzalleak gogorki--. Baña ago patxaran. Arrapatu autelako pozez, legu bat bidean nekatu gabe eramango iñuket bizkarrean.
NEtx Antz 144.
Goldenabar etxekizaliak milla traba badiala.
Herr 17-11-1960 (ap. DRA
).
Zakuaren atxikitzaile, ohoina bezain ebasle.
EZBB II 136.
Xahalaren larrutzailearen bete da atxikitzailea.
Ib. 133.
azpiadiera-1.1
Behar du argitzaile segur bat, zaintzale eta kasik eskutik atxikizaile on bat.Dih MarH 419 (ap. DRA).
azpiadiera-1.2
(El) que mantiene.
Zeren hitz eman beitüzü, eta zure hitzen ezinago etxekizale baitzira.
CatS 10.
Ohartzalea da biziki, eta behin buruan hartuz geroz, atxikitzalea.
HU Aurp 191.
Hitz emaiterat luzeena, hitzaren atxikitzaleena.
EZBB II 26.
azpiadiera-1.3
(El) que retiene, guarda.
Emaiten duenak ez du atxikitzen. Atzikitzaileak [sic] ez du emaiteko gutiziarik edo xederik.
Herr 14-6-1960 (ap. DRA
).
azpiadiera-1.4
"Gérant, kudeatzale, atxikizale"
T-L.
Emaztea etxe-atxikitzale, nun ez den desegile.
EZBB II 94.