(
V-oroz-ger-m ap. A).
Portal.
Azkue trae tbn. atheta, tomado de Pouvreau: "Ihiztariaren athetan ongarri guti, à porte de chasseur [...]"; parece que se trata de athe + -tan, ines. indet.
Ta bere buruaz ekin-ekiñean ziarduala, atetako atean aldaba-ots galantak entzunerazo zituen.
Erkiag Arran 129.
Atetako atea zabal aurkitu eban, zan giñoan.
Ib. 71.
Noizean bein eskoletxeko ateta enas ta maskildu aretara agerraldia egin.
Erkiag BatB 18.
Atetako atetzar biak edegita egozan, oi zan lez.
Ib. 17.
Etxerik etxe ibilliko da; ateta batetik urten, urrengoan sartu.
Ib. 116.
Atetaren batean egongo dira lo.
Ib. 9.
ateeta (V-gip).
"
Atéeta dána, toda la delantera --exterior-- de la puerta de la casa. Atéeti/a [...]. Ateetatik pasau, por delante"
Iz ArOñ. v. atari.
.
ATETA-ONDO.
Zona situada junto a un portal.
Kaleak betean dabiltz ordu batzuetan gizaseme ta gizalabak [...]. Geldi bere bai ateta ondoetan, kafetxe ta ardandegietako ate eta leioetan, kale-ertzetan, kantal-barrenetan.
Erkiag BatB 134.