(Añ, -th- H (s.v. arthoa)); artotza; artotze (L, BN ap. A ).
Maizal. "Champ de maïs" H. "Artotzaia (V-gip), maizal" A Morf 83. "Abundancia de maíz" A. v. 2 artadi.
Inoren etxe, baso, lasto, garitza edo artatzaren bat erretan dabenak edo ebagiten dabenak. Astar II 160. Begiratu ezkero, / Barriz, artotzari, / Itxasoa lez urdin / Baltz eta orlegi. Enb 168. Geure neskatxu gorriskea, / argi utsa don goiz betea! / Urre dozan artotzak, / zidar dozan errekak. Laux AB 17. Iturri baten txirula-otsak / musker-musker yaukezak artotzak. Ib. 25. Txakur baten aparirik be(re) eztago artotza orretan. (V-m). A EY III 323. Maiatzeko otza il badau, mats gitxi ta artotza makalak. EgutAr 1956. (ap. DRA) Lurraren ezetasunez inguratua: artotza, zelai, zugazti eta basoak. Erkiag Arran 10. Zerua ta odeiak / urdin, more, gorri. / Erroiak artotzetan / baltz eta kraz-lari. Gand Elorri 196. Erroiak (beleak) artotzan izugarrizko triskantzak egiten. Vill ( in Gand Elorri 196).