1.
(B, L, BN; SP, Urt IV 287, HtVocGr, VocBN, ArchUFH, Gèze, Dv, H);
arroatu (H);
arrogatu (SP, ArchUFH, H);
arrubatu;
arruatu (B);
errobatu;
rubatuRef.:
A;
Lh;
IzetaBHizt2(arrobatu, arruatu). Robar, arrebatar, despojar. "Arrobatzea, dérober" SP (que cita a Ax). "Arrogatzea, voler, piller" Ib. "Voler" Ht VocGr 438. "Dérober" Ib. 348. "Voler, piller" VocBN. "Dévaliser, détrousser" Dv. "Voler, principalement par violence" H. "Lapurrek etxe ortan arrobatu" Izeta BHizt2. Tr. Exclusivamente septentrional (aunque cf. biotza errobatu en Lizarraga de Elcano). En DFrec hay 1 ej., tbn. septentrional, de arrobatu.
Ni enuzu ohoina arrobatzer nizana. E 183.
Bada, neure maitia, nik diotsut egia: / arrobatu nuzu eta balia bekit neuria. Ib. 181.
Honra arrobatzen duena. (Areso, 1608). ReinEusk 122.
Arrobatzera sarturik gurean. MRos 10.1v.
Arrubatu zuten zenbait edo hil. Volt 148.
Hek hilzen eta masakratzen eta rubatzen baitituzte enkontratzen duten guziek. Ib. 145s.
Arrogatu zuten bada [gizona] eta tresnez billuzi. EZEliç 268.
Behin bide batetan arrobatu dutenean, berriz handik iragan nahi dena. Ax 468 (V 304).
[Ohoiñak] ilhunpian, jendia lo datzala, etxiak eta haziendak arrobatzen eta ebasten dutiala. TtOnsa 62.
Bai aita familiazkoa, bai marxant pasanta galdurik eta arrogaturik gertatzen dira. Ib. 63.
Gero ondoan arrobatzeko haren etxea. HeMt 12, 29 (TB arroatu, Leon harrobatu; Lç, SalabBN pillatu, EvAN, Samper sakeatu, Ur, IBe (h)arrapatu, Ip bilaizi, Dv biluzi, Echn ebatsi, Ol, Ker ustu).
Bekhatu mortala [...] ohoin kruel bat da, merezimendu guziak arrobatzen dituena. Brtc 102.
Hire harmen soinuak aberatsa / iziturik, maiz duk arrobatu.Iraultza 15.
[Debrua da Jainkoari] bere zerbitzariak arrogatzea baizen bilhatzen eztuena. Dh 184.
Soldadoak gibelat zoazin erretretan, / arrogatzen zituzten jendiak bidetan.FrantzesB II 10.
Hiriaren arrobatzeko manua gibelatua izan zen, eta gero khendua. MarIl 90.
Jende miserablia / Arrobatzen dute. Bordel 51.
Itsasoz ohitua hekin arrobatzen / Korsuko untzietan zenean ibiltzen. HbEsk 136.
Eman zuen buruan etxea behar ziola arrobatu. HbEgia 16.
Arrobatzerat nola ixilik etxetan / Sartzen dire ohoinak aberatsenetan. CantIzp(ed. 1868) 95.
Anhitz Aitoren semen yauregiak izan ziren arroatuak, erreak, destruituak. ElsbFram 63.
Hemen herdoila eta biphia jaten hari baitire eta ohoinak arroatzen eta ebasten. DvHtoyMt 6, 19 (Dv zilhatzen eta ebasten).
Bainan, hartuak hartu, / gainera galdatuz / Nola biltzen zituen / ala... arrobatuz!Etcham 143.
Aiharran behi tratulant bat hil-eta arrobatu zuen Bastidar tzarraren preso altxatzea, botoin ttipi batetarik hura zela hobenduna frogaturik.ZerbAzk 109.
Mixelen ganberan ez zen deus arroaturik. LarzSenper 56.
Lehen lehenik poliza xefa / abertituko dutela, / gauaz norbaitek herriko etxea / arroatu diotela. Mattin 37.
Norbeit hai zitzaitala / etxe arroatzen. Ib. 50.
sense-2
2.
(Hb, A). Arrastrar, arramblar."Miner, manger. Landa hegi hori arrobatuaz daramaka urak"Hb.
"Arrastrar tierras"A (que cita VocBN, pero no lo encontramos en éste con dicho sdo.). Ezta uharrerik eta ez uholderik lurra hala larrutzen eta arrobatzen duenik. Ax 423 (V 274).
Hala nola goaja handiak lurra arrobatuz bere iragaitzako lekhua baitarama zabalduz. ES 93.
Ilhargi bethe huntan uria aski abundanki. Bide eta erreka arrogatuak. Almanaka Berria 1885, 8 (ap. DRA).
sense-3
3.Arrobar(se).v. infra BIHOTZA ARROBATU. Biotza zeruan zuela Santa Maria beregandik kanpora edo arrobaturik, kanpo ta ermitako bidean orazioan ibilli oi zan. CbEg III 345.
Beti arrobaturik, beti Jesusen Biotzean sarturik bizi zan. CbJust 52s.
azpisarrera-1
BIHOTZA ARROBATU.
Robar el corazón, encantar. Baldin zerori salutatzera, minzatzera eta present igortzera aitzintzen bazara, hark etsaiari bihotza hautsten eta arrobatzen dio. Ax 294s (V 196).
Niri errobatzendidána biótza da, ez solamente fabóre egína, bai ta iago Jesúsen biótz noblegárren amóre urrikariosogúra. LEUrt(ms.) 90v.