1.
(V, G, AN; Añ, VocCB)
Ref.:
A;
IzUlz;
ElexpBerg. (Adv.).Rebuznando; gritando; llorando a gritos."Rebuznar, arrantzaka egon"Añ.
"A gritos"VocCB.
"Rebuznando"IzUlz.
Cf. 2 arrantza. Lepoa luzaturik, / bi belarriak zut, / arrantzaka ikusten / derala uste dut. ItFab 62.
Asitzen da astoa / miñez arrantzaka. Ib. 151.
Astoa arrantzaka asten denean, ez belarrik eman. OrMi 92.
Bañan, urdalla zindo dauka / Eztu ajerik, biriketan. / Arrantzaka, bai, arranetan! / Nonnai da txapeldun. JKortEuskOl 1931, 30.
Eta zaldi lagunak bertanbera itzirik, arrantzaka ta iperturtika asi zan astuen atzetik. Otx 122.
Mutil ziztrin bi, [...], egundoko barre-algaraz, eta astoak an urrunago iperturtika ta arrantzaka asi gurarik. ErkiagArran 56.
Peru Abarkaren etxe ondora eldu zireanean, gure mutillok astoa arrantzaka aurkitu eben. BilbaoIpuiB 24.
azpiadiera-1.1
Llorando ruidosamente; a gritos."Llorando clamorosamente. Aura zuan kuadrua: ume guztiak batera arrantzaka"Elexp Berg. .
Negarrez arrantzaka marruaz asten da eta etortzen da serenua. SorGabon 48.
Aldra orretan sartu ziran Tramana ta Brix, bata txilioka ta arrantzaka bestea. AgKr 14.
Kulpituari arratza ere esaten diote Bizkaian, kupel itxura artu diolako erriak nunbait: "gure abadia arratzean arrantzaka". EG 1954 (11-12), 209. Orduan, arrantzaka Goiko Kalera. Baita ama, (ama alarguna) be negarrez. AlzolaAtalak 65.