(L-ain-sar, BN, S; Dv, H (+ a-)) Ref.: A (hamika, amikatu); Lh .
(Empleado como part. en función de adj.). Hambriento, muerto de hambre. "Qui a grand faim" H. " Gosez eta egarriz amikatu (L-ain-sar), consumirse de hambre y sed" A. " Hamika (BN), hambriento" Ib. Cf. 1 amitu. v. GOSEAK HAMIKATU, GOSE-HAMIKATU. Tr. Documentado desde 1850 en autores labortanos y bajo-navarros. J. Etchepare emplean la forma sin aspiración (v. tbn. sin aspiración en Laphitz, s.v. GOSEAK HAMIKATU y Zerbitzari, s.v. GOSE-HAMIKATU).
Utz-kik bere othuruntzaren / Trankill-trankilla akabatzen: / Hauk asexe dituk: tropela berri bat / Balathorkiket gaiñerat, / Kruel, hamikatuago: / Ez laitek'enetzat segur hobeago. Gy 187. Hoiñ gutirentzat eztut nik idekitzen mokoa, / Badago oraiño ere, baiña gosea ez duke sofri, / Hamikatua azkenean partitzen da tristeki. Ib. 30. Barur bat horri ez jasanarazteagatik, zakhur hamikatuen ifernuko gosea eternitate guzian egarri beharko dut. Dv LEd 261s (Cb Eg II 147 zakur amorratuen infernuko gosea ). Hamikatuek janen dute haren uzta, gizon harmatuak bortxaz eramanen du bera, eta egarri direnek edanen dituzte haren aberastasunak. "Cuius messem famelicus comedet" . Dv Iob 5, 5. [Xakhurra] zenbeit gau egun bakharrez / Gorde egonik herabez, / Athera zen jan beharrez, / Hamikatua, nigarrez. Zby RIEV 1909, 104. Ikustekoak dira, handik laster, gure hiru amikatuak; bi gizonek eta andretarik gaztenak birazka baderamatzate ahamenak ahamenen ondotik. JE Ber 96.