(L, BN ap. A ; SP, Urt Gram 42, Lar, Ht VocGr 437, Lecl, Arch VocGr, Dv, H), bendekari (Hb), bendakari (V-gip ap. Etxba Eib ), mendakari (V-gip ap. Etxba Eib ).
Vengador; vengativo. " Espiritu sapotsua eta bendakarixa, alperrik eskoladuna izan " Etxba Eib. v. mendekalari, mendekati, mendekatzaile, mendekor, mendekos. Tr. Con excepción de bendekari en Hiribarren, mendekari es la única forma documentada en los textos.
Ezen Iainkoaren zerbitzari duk, mendekari hiratan, gaizki egiten duenaren gainean. Lç Rom 13, 4 (TB gaistaginez mendekatzeko). Ez da nihoiz-ere flakatuko bethi zehatzen dituen beso mendekaria. Brtc 148. Funsgabeak dire herratsu eta mendekariek ekhartzen dituzten arrazoinak etsaikoan egoteko. Ib. 211. Baketiarraren eta mendekariaren artean ihardukia. Monho 130 (v. tbn. 132). Zeren eta Jauna gauza horien guzien mendekaria baita. TB 1 Thess 4, 6 (IBk, IBe mendekari; BiblE guzti horiez mendekatzen dena ). Gizatxar mendekari / dollor kaltetsua. Echag 161. Emagun ez dituztela buru gogorrak, ez bendekariak, ez hisi gaxtokoak. Hb Egia 155 (v. tbn. 136).