(Aux. intrans.).
Fortalecerse, renovar fuerzas.
v. INDARRAK BERRITU.
Tr. Documentado en autores meridionales desde finales del s. XIX. En
DFrec hay 6 ejs. de
indarberritu y 2 de
indarbarritu.
Indar berritzeko ardo piskatxo bat eskatu zioten oek.
Bv AsL 152.
Bildurik Sarrazenuak ugari, indar-berritu ziran eta eraso zien gurutzetiai goizetik gogor.
Ib. 214.
Konseju ain zerukoaz indarberrituta.
Arr Bearg 332 (ap. DRA).
Indarberritu zanean ekin zion berriz ere lanari.
Or SCruz 132.
Indar-berritua [zegoan] bere gogo barneko fede ta oitura garbietan.
AEmil AndreM 25.
Berez ez zan ez oso saltariña, baiña indar-berritu-ta, noski, esku-zartaka asi zan.
Berron Kijote 225.
Jan eta lo ederki egiten genduan, eta orrela indarberritzen giñan.
Alkain 114.
v. tbn. TxGarm Auspoa 39, 26. BAyerbe 173.
azpiadiera-1.1
(Aux. trans.).
Fortalecer, dar nuevas fuerzas.
Artu dugun Zure Eukaristiak, Jauna, indarberritu gaitzala.
Or MB 53.
Lenengo baserrian atea jo zuten gorputzak legortu ta indar-berritzeko.
Etxde JJ 259.
Gero ta sutsuago ekin eutsan emakume arek mutil gaztearen adore galdua indarbarritzen.
Erkiag Arran 159.
[Sinismen-itxaropenak] indar-berritzen asiak zitun.
AGoen Agurea 15.
Gipuzkoar ez ziren askok ere gipuzkera osotu hau aukeratu zuten gure literatura indarberritzeko.
PMuj ( in
MEIG I 91).
Indar-barritu geinkeala uste dot dantza aske edo sueltoa.
Etxabu Kontu 44.
Hizkuntzak aurrerantzean ere bizitzeko behar duen kemenez indarberritzea, gure arloa da.
MIH 34.