1.
(S ap. Lrq
; Lar, Añ, H);
jorralari (Urt, Añ)
"Arator, [...] jorralária, haintzurlaria" Urt II 235. "Agricola" Ib. I 463. "Colonus, [...] jorraillária, jorratzaillea" Ib. V 375. "Escardador" Lar y Añ. "Ouvrier qui bine actuellement, mais non de métier" Lrq. v. jorratzaile. Landan, an-emen, ba da mordoka jorrari. OrEus 283.
sense-2
2."Hildoak egiteko erabiltzen zen tresna, idi birekin eramatekoa" (V-ple) X. Kintana Iker 10 (1997), 154.
azpisarrera-1
JORRARI-DANTZA(?). Cf. JORRAI-DANTZA. Dantza-modu guztiyak / izango dirade / [...], jorrari, / esku, gizon, andre, / arzai ta beste milla. Echag 87.