1.
(
V-gip, G-azp).
Hacerse apto, capaz.
"
Gauzátuko dan, si (un enfermo) se hará capaz (para un trabajo)"
Iz
ArOñ
.
"
Sikira gauzatuko balitz hementxe sukalde txokuan jarrita eoteko baike
"
ZestErret.
Erantzun au emateko ausardi ta kopetik ez badezu, oraindik etzera gauzatu dantza loturako.
MAtx Gazt 69.
Baña gero azi ziñan. Gauzatu ziñan ama gabe ta zerekixa bizitzeko.
Ib. 18 (v. tbn. 66).
(v. gauzaeztu
).
Indar barik geratu / ta biotzberatu. / Baibena ezin lotuz / anparu beartu, / osoan ez gauzatuz / eriotzeratu.
Ayesta 101.
2.
Realizar(se).
Gogoa da, gura, uste eta asmoak mamitzen eta gauzatzen dituena.
MEIG I 78.
Jaupa-k gehienez ere, jaupari-ren bitartez harrigarrizko jaupaleme bat gauzatu zuela euskal poesian.
MEIG VII 38.
En DFrec hay 8 ejs.