(SP, Urt III 145, Lar),
debekazaile,
debetazale.
(El) que prohibe, impide.
"Prohibitivo, prohibitorio"
Lar.
v. eragozle.
Aphezak eta frailiak / Dantza debekazailiak, / Publikoan ez utzi nahi / Libertitzerat gaztiak.
ChahoKant XXXIII.
Eztot nik alegiñez egin barik itxiko; baldiñ nire eragozlean edo debekatzailean mendean neu egon ezik.
A ( in
Azc PB 3
).
Debetazaliak pipazale handienak dire ümen.
Herr 15-2-1962, 3.