ATZERENGO.
a)
(V, G ap. A; Lcc (-raingo), Añ, H). (Adnominal). Último. "Postrero" Lcc. "Último" Añ. "Cabezalero, albacea, testamentario, atzengo [sic, tal vez por atzeren-] gauzen egillea" Ib. v. ATZENENGO.
Atzerengo <asserengo> gino / Kontentu izanik, / Ezta iñor joango / amorea ganik.
Mic TAV
3.1.27, 133.
Zeure atzerengo fineen eta eriotzeen akordadu zaitez.
Cap 121.
Zegaiti etxiten da ain atzereengo ordurako?
Ib. 66.
Eregitea atzerengo hostia kalizeagaz.
"
La hostia postrera"
.
Ib. 145.
Atzerengo sententzia.
Añ
EL1
47.
Bein edo bein izango da atzerengoa [konfesioa], baña nok segurutuko deusku zein izango dan?
Añ
LoraS
34.
Atzerengo urtean, eriotza aurreko denpora puska batean ondo bizi danak ta gero onean ta grazian ilten danak seguratzen dau zerua.
Añ
GGero
300.
Atzerengo orduan urtengo dau arimeak gorputzerik.
Añ
EL2
32.
Aurresku: Dantza onen egiazko izena Sokadantza da. Aurresku aurrerengo dantzaria, ezta besterik; atzesku atzerengoa dan bezala.
A EY I 132.
b)
(Adv.).
Por último.
Atzerengo ikusi begi ze bizitza modu edo ze ofizio daukan.
"
Finalmente"
.
Cap 112.
c)
(Sust.). "Postrimerías, novísimos" Añ. v. ATZENEKO (b).
Gogarte laburrak atzerengoen ganean.
Añ
EL1
14.
Ileko egun bakotxerako atzerengoen ganeko gogarte laburrak.
Añ
EL2
24.