(G-goi; Izt 22v; aize-belatz H (G), A), aizepelats (G-to). Ref.: A EY III 372; Vill (aizepelats).
Persona inconstante, alegre de cascos. "Aize-belatza, girouette" H. "Torpe" A, que en EY III 372 dice: "Casquiligero, aize belats (G-goi) [...]". "Neska aizepelatsa! (G-to), neska txoroa!" Vill (comunicación personal). v. haizeburu.
Ez alzaiote iruditzen, aize-belats oei, beren jaioterriko dantza oniritziak, iraingarriren batzuek diradela? Izt D 27. Bañan anziña anziñakoak eta Euskaldunen izenekoak diradela enzutea aski da [oitura gogoangarri oek biak] zenbait aizebelatsek ostikoperaturik aintzakotzat ez artzeko. 'Los insensatos'. Izt C 218. Ez daike izan banoa eta soberbioa, zenzu gabea aizebelatsa ez dena. LE Urt 327 (ms.116r zenzugábe fátuo).