( VocBN
, Dv, A),
ahozpe (Arch UFH),
ahospe,
ahuzpe.
Boca abajo, de bruces; postrado, prosternado.
"Adj., état d'une personne qui se tient prosternée, courbée jusqu'à terre"
VocBN
.
"Adv., se tenant ventre à terre. Ahuspe bezik ez dirozu edan ithurri hortan. Qu'en vous mettant ventre à terre"
Ib.
"Prosternation"
Dv ( A).
v. ahuspez.
Jinkoaren Majestatiaren aitzinian ahozpe bezala humiliatiak.
AR 238.
Ordian bere falta ezaguturik ahospe Jingoari [sic] barkhamenduskatu zitziakozun.
Ib. 422.
Horra nun diren oro ahuzpe, misionestak heien gainean besoa altxaturik erraiten dituela arima garbitzen duten hitz miragarriak.
Prop 1883, 243.
Bi soldadoek ezartzen dute gizon dohakabea, ahuspe sabelaren gainean, etzanik lurrean.
Ib. 1887,113.
Ordian xutitu zen Job; gero [...] ahuzpe eman zen lurrian eta adoratu Jinkoa.
ArmUs 1899, 34.