1.
(V-m-gip; Lar, Añ)
Ref.:
A;
Etxba Eib;
Elexp Berg
.
Mujer en general, persona de sexo femenino.
"1.º mujer; [...] 3.º (V, ms.), sexo femenino"
A.
"
Andrakumia izan arren, gizon askok baño ganora geixago eukan traturako
"
Etxba Eib.
.
v. emakume,
andrazko,
andre
(2).
Andrakume ezkondubaz pekatu egitia.
CrIc 57.
Topauko da andrakume aserrakor, bizi ta kolera andiko bat.
Mg CO 75.
Eranzun eutsan andrakume gaixuak zizpuru ta zotin andi bat emonda.
Ib. 152.
Zeinbat lor emoten ezteutsee andrakumiak euren burubai?
Mg PAb 139.
Eztakit topauko ote dan inun andrakume euskaldunak baño senduagorik.
Ib. 147.
San Bonifazio Martira denpora baten ibilli zan andrakume eder aberats bategaz galdua.
Añ
GGero
161 (Ax 221 (V 147) emazte).
Gizon ta andrakume askok.
Añ
MisE
119.
Artoberok ziñoan alderantz begiratuaz batera ikusi ta ezagutu neban Mañasi, beste andrakume batzuen artean.
Ag Kr 220.
Bueno; ta... andrakumiekin ibiltzen al zara?
SM Zirik 102.
Andrakume txaparra da, betea.
Erkiag BatB 172.
Ainbeste andrakume eder artian.
Etxba Ibilt 475.
Baña bera, emaztia, andrakumia zanetik, makalegixa izango zala zeregiñ artarako.
Ib. 470.
2.
"(V-arr), muñeca, juguete de niñas"
A.