1.Amado.(Ha sido empleado hasta nuestros días en la lengua hablada para llamar cariñosamente a los niños).v. maite. Tr. De empleo limitado fuera de un cierto nivel popular.
Nere biotzaren erdiko eguzki zoragarrizko Amante nerea. (G, 1761)"Amada mía".ASJU 1983, 21.
Onela bizi bañan / naiago det nik il, / enterra nazatela / amantiarekiñ. // Amante bat badet nik / txit maitagarriya, / triste naguaneko / konsolagarriya. APBB 98.
Arrazoi orrek zenbat poztutzen / nauben, nere amantia, / ez da posible biar bezela / aditzera ematia. Ib. 140.
Nere amante biotzekoa, / bear nazu sinistatu, / nere gogoan zer pasatzen dan / orra nik manifestatu. Ib. 48.
sense-2
2.Amante. O Jesus nere esposo guztiz gozoa, amante guztiz garbiya, mundu guztiyaren jabea!EchveImit(III 21, 3) 240 (SP maitatzaille, Mst maithazale, Ol maitale).
Egiazko adiskide / ta amante leiala / aditu det txit errez / arkitzen ez dala. JanEd II 12.
Nor da orain ondoren / dezun amantia?MendaroTx 283.
azpiadiera-2.1
(Uso adj.).Amante, que ama; que da muestras de afecto. Beñik bein gure adiskiderik amanteéna beardúgu izán geuren Juéz. LEOng 79r.
Len lagun maitia, / oso amantia, / orain apartia, / zer gizon-artia!AzpPr 118.
Zer kontatua dauka / beintzat jendiak, / utsa izan balira / ezaguerik gabiak, / irurak korrituak / lagun amantiak. Ib. 128.
Eskarrik asko, Donostiyako / ziudade amantia, / aurten naikua egin dezute / orrenbeste ematia. TxB II 82.
sense-3
3.Amante de, aficionado a. Mundo ontan asko bada / besten gauzan amante.Yanzi 102.