1.
(
AN, L ap. A
; SP,
Lar,
Aq 514,
H).
Alquilar, arrendar.
v. alogatu, alogeratu
(2).
Eta bere sasoinean fruktuak renda dietzoioten berze laborariri bere mahastia alokaturen.
Lç Mt 21, 41 (He alokatuko <allo-> baidaroe; TB arrandan emanen du, Ur emango diote errentan, Echn errentan emain du, EvAN arrendatuko, Hual arrendaten
).
Gizon batek landa zezan mahasti bat, eta aloka ziezén hura laborariei, eta denbora luzez kanpoan egon zedin.
Lç Lc 20, 9 (He mahastizain batzuei alokaturik, Dv ezarri zuen etxetiarretan, IBk eman zien errentan, IBe errentan utzirik
).
Aita, aloka zatzu irris alhorrak enetzat, eta girixtino egiten nitzautzu.
Prop 1898, 131.
Hamar txabola Uretamendin eta hamaika Ollarganen denak alokatuak.
Arti Ipuin 56.
(Part. en función de adj.).
"Alquilado, [...]
alokatua
"
Lar.
Baina egon zedin Paul bi urthe konpliturik bere ostatu alokatuan; eta rezebitzen zituen harengana ethorten ziraden guziak.
Lç Act 28, 30 (He berak alokaturikako etxe batean
).
2.
(Lar DVC 153).
Contratar, tomar a sueldo.
v. alogeratu.
Zein ilkhi izan baita argiaren begian langile alokatzera bere mahastikotzat.
Lç Mt 20, 1 (EvAN atraze alokatzera langilleak; He langilleak egiterat bere mahatstikotz
).
Dioste: Zergatik hemen zaudete egun guzian alfer? Diotsate: Zeren nehork ezpaikaitu alokatu.
Ib. 20, 6s (Dv, Ip hartu; IBk, IBe lanerako hartu
).
Gizonbát alokatzéa / inzúte, ez biotzetík, / ermanzézan gurutzéa / bai Jesusen atzetík.
LE Kop 171.
3.
Trabajar como asalariado (al servicio de).
Jauna, orrék ingaitu beretáko, eta eztaike áse gure biótza, baizik berorréki. Alaére áskok eztúte alokatunái berórren zerbitzuan.
LE Urt (ms.) 30v (ed. 1846, 86 askok ez dute nai alokatu, ajustatu berorren serbitzuan
).
4.
(H (que cita a Lç; cf. supra (1)
)) .
(Sust.). Asalariado.
Ala da [bekatu] nirabe ta alokatuetan ez trabajatzea bere moduan, eta gaizki itea lana.
(199).
LE-Ir.