1.
(
Lar,
Añ,
Hb,
Dv).
(El) que enseña, muestra.
"Manifestador"
, "revelador" Lar y Añ.
"Qui découvre, révèle"
Lh.
"Celui qui découvre ce qui est couvert ou caché"
Dv.
v. agertzaile.
Badira beste zenbait oriek bezain gaistoak ez izanagatik, bekaturako bideen agerle galduak eta Jainkoaren etsai agitz gaistoak.
Mb IArg I 140.
Oraingo bidagille ta agerle guziak Jangoikoaren etsai gaistoak dira.
Ib. 141.
Erakarri zituen bere erreinuko gizon jakinsu ta ariol edo etorkizunen nolerebaitako agerle guziak.
Ib. 392.
[Museoetako] ikusgai oetara zaletu nai dizkiate boltxebitarrak beren langilleak. Ortarako jarririk zeuzkae agerle ta adiratzalle bereziak.
TAg GaGo 80.
(No ref. a personas).
Hordu oroko lanak eta gauzak dira, dio Aita Santu berak, ziñezko amorearen agerle zuzenak.
Mb IArg I 105.
2.
Actor.
Agirian ipinia izan zan bigarrenez [...] zarzuela bat. [...] Agerle guztiak ondo txalokatuak izan zirean.
Ezale 1897, 48a.