(SP, Urt Gram 47, Lar, Añ (aal- AN), Dv, H, VocB [tachado], A), ahalkati (Lar, H), ahalgeti (Ht VocGr, Arch ap. DRA ., Lh), alketi (B, R; Añ (AN), H). Ref.: A (alketi); Izeta BHizt2 (alketi).
Vergonzoso, pudoroso. "Honteux de son naturel. Zokoko ahalketia" SP (cf. tbn. zokoko ahalketi en Arch ms. (sg. DRA)). "Vergonzoso, el que tiene vergüenza", "vergonzante" Lar y Añ. "Honteux, confus" Lecl. "Pudique" H. "Tímido (He)" A. "Gure mutikoa arront alketie da" Izeta BHizt2. v. lotsati.
Andre ahalketia. EZ Man II 198. Seinaletzat ohorezki ahalketia dela bere hitzetan. SP Phil 259. Hau zen alabaña Jesus bezain gizon lotsatiari ta alketiari gerta zekikeon nekerik arrigarrienetatik bat. Mb OtGai II 363. Aitzitik adiskidetasun sainduaren behakundeak garbiak dire eta ahalketiak. He Phil 302. Biz bada gaste bat alketia. (154) 'Sea una joven pudorosa'. LE-Ir. [Ardoak] humílak itentu subérbo, alketiak alkegábe. LE Urt ms. 118v (en la ed. de 1846, 332 alketzak, sin duda errata). Urgoiak dire eta ahalketiak. Prop 1912, 66. (ap. DRA)