(Dv, A);
ahalgedun;
alkedun. (El) que tiene vergüenza, vergonzante."Honteux. Gizon behar ahalkedun bat bazen hemen"Dv.
Eta ebetan dire alkedunak, estaizkenak ibili ataris atari eskean. (133). LE-Ir. Sakramendu sainduaren konfreria bat ezarri zuen Azpeitian, eta pobre ahalgedunen arthaz kargatu. Laph 153.