1.
(H, A; doa-Lar, Hb, H). Beatitud."Gloria, la de el Cielo, Gloria, doakundea, doakuntza
"Lar.
"Félicité, béatitude"H.
v. dohatsutasun. Irabaziko dezun doakundea edo beti iraun behar duen Zeruko atsegiña. Mb OtGai I 101. Doakundez betea dagoen gain artako toki ederra irabazteko. Ib. 104. --Nola da [Jangoikoa] gloria emalea edo doatsugillea? --Zeren ematen dion gloria edo doakundea aren grazian irauten duena ari [sic]. Legaz 14.
sense-2
2.Gloria. Eta dena Jaungoikoaren doakunde edo gloria geiagorako (Ag, 1890). JFlor. Beti ospatsu izandu zera / Eta kondairaz aundiya, / Doakundeaz beterik zaude / Izanik garailariya (S. Sebastián, 1894). Ib. Eginkizun onetan arriskurik eztot izango, baiña banituke, geidearen onerako ta Iaun Egillearen doakundeagaitik (gloria) poz-pozik igaro leitekez. Ag AL 157. Olango amaiera doakundez betea zeiñek emon lekidan! Ib. 158.