penos (
ph- BN, S ap. Lh
),
phenus.
Penoso.
"Pénible, dur"
Lh.
Enegatik bizi penosa hautatuak.
EZ Man I 30.
Ilhun eta penosa da gaztigu faltarena.
Ib. 119.
Iongoikoak punitzen dik mundu hunen ondoan / khar min-bera eta penos Purgatoriokoan.
Ib. 116.
Heriotze penos batez bizia fiñatzera.
EZ Man II 200.
Edari min baten edatea gaitz da, penos da.
Ax 335 (V 222).
Bizitze eternalarentako eztireia behar gaiza phenusak oro soferitü?
Mst III 47, 4 (Ip zonbatnahi gaitz).
Ai, arrantzaliaren / bizi penosua!
Arrantz 92.
Gauza penosua da / anparorik eza.
Ib. 133.
Penoso urte bientzat / idiak iltia, / zergaiti beti izan dan / euren amantia.
EusJok II 118.
Anima erratuba da / gauza penosua.
AzpPr 86.
Lurreko lanak dira / oso penosuak.
Uzt Sas 28.
Txakur gabeko ardi-zaitzia / penosua izaten da.
Ib. 61.
Nere bizitza penosoa ta bastante luzea izan dala derizkiot.
BAyerbe 185.
v. tbn. AR 22 (phenoz). Imaz Auspoa 24, 146. Ostolaiz 72.
azpiadiera-1.1
(Uso pred.).
Oiek ibilli dira / gauetan penoso, / iñor galdu ez dedin / burutikan oso.
JanEd I 81.
Sagar-tratalariyak / dabiltza eroso, / gu, eraten degunak, / oiekin penoso.
Ib. 89.