1. (-rz- Hb), beorzai (Lar), bohorzañ (Lh), biorzain (V ap. A ), biorzai (G-to, AN-5vill ap. A ; Aq 1170), beozai (Lcc).
Yegüero. "Yeguarizo" Lcc. "Yegüero, yegüerizo" Lar. "Dulero" Aq 1170. "Dulero, pastor de yeguas" A. v. behorlari, behortzale.
Badire senargaiak Crau-en, gazteluetan. Basaka-bordan iru azaldu ziren: beorzai bat, beizai bat eta artzai bat. Or Mi 41. Larrain guzian ez da zabaltzen baba, garia bezala. Larrain-ertzean eraztun antzera barratzen da, [...]. Urrundik begiratu ezkero, begiaren antza artzen du, erdi-zuloan beorzaia ninitako dula. Or Eus 85n. Abelgorri eta beor-zaiak jo bat eta jo bestera ibili bear izaten dute mendietan. JMB ELG 43. Ardien artean agertu zen artzaina; / zaldiaren zelan zetorren behor-zaina. Arti MaldanB 200.

2. beurzai. "(R-uzt), un pájaro. Litm. guardián de yeguas. Erroia beino ñoxago da txori kau" A.