1.
(c. sg. A; Lar, Añ, H).
Agradecido.
v. eskerdun.
Eskertsu izatia.
Mg PAb 98.
Izan bear degula eskertsuak gere ongillakin.
VMg 42.
Gaur erreiñu eskertsubak emoten deutse guztijai sari ain ondo irabazija.
(1860).
BBatzarN
187.
Sorterriaren eresi eskertsuak.
Ag AL 105.
Ori bai dala eskertsuba izatia!
EEs 1908, 139.
Lurrean bizi zan artean eskertsua ta eskuzabala zan.
A Itzald
II 80.
Nirekin egindakoaz nere bizi guzian eskertsu egongo naiz.
Etxde JJ 186.
Oso eskertsu izaten naiz izan nuan suertearekin.
AZink 138.
v. tbn. Onaind STeresa 103.
2.
(V-arr, G ap. A
).
Grato, agradable.
"Gracioso, donoso, simpático"
A.
Neskatilla donosa eskertsu egokia.
AB Olerk 551.
Jaunak girotzen zu lako lora eskertsua.
AB AmaE 156.
Belabin loretxo bat / Det nik gaur eskertsu.
PEtxeb (
in
Onaind MEOE 968
).
Zenbat eskertsuago estekoa zan Bitorinen biotza.
"Gratius cogitabatur Victorini pectus"
.
Or Aitork 191.
Idazkera dotore, apain eta
eskertsuan idazten dau.
Onaind STeresa 14.
3.
Lleno de gracia (divina).
Agur Ama Eskartsua!
GMant Goi 111.
Ama eskartsu ta errukiorra.
KIkV 107.
(KIkG 80 graziaz ta errukizko Ama)
Aren agotik ateratzen ziran itz eskertsuez arriturik.
Ir YKBiz 79.
Agur, Mari, eskertsu.
(Lc 1, 28).
Or MB 708 (Ol eskertsu; He, Dv, Ker e IBk graziaz bet(h)e, Arriand eskarrez bete).
4.
"(V-ger), afortunado. Saldu-erosian ibili ta dirua egaz legez jatorkona eskertsua da
"
A.