1.
(V-gip, G-nav ap. A
),
ezpide .
(Sust.).
Sinrazón.
"Sin razón"
A.
Ezpidea, absurdua, bizitzaren ezpide borobilla, dio Camusek.
Txill EG
1957 (7-8), 67.
Bazekiat, besteko, ezkondu den batentzat ezbide aundia dela au, ta bizitza txatxukeritan ondatzea.
Txill Let 86.
Munduaren ezbidea! Eta Zoriaren gogorkeria ankerra!
Ib. 64.
Ta erori egin da, alere. Nola konpreni diteke orrelako ezbidea?
Ib. 100.
Ezbidetan abarrots, / andi eroena.
"Que se provoquen alborotos sin ningún sentido"
.
Atutxa Mugarra 66.
Ezpidea ere hor dabil ibili jende tartean itzuli-mintzulika arratsalde aspergarri horietan.
Lasa Poem 83.
2.
"
Ezpide, qui ne compte pas"
Lf Gram 91.
EZBIDEAN.
"Ezbidean dago (V-gip), no tiene razón" A.
EZBIDEKO.
Absurdo, no razonable.
Eboluzioa onart baditeke Bibliari iraiñik egin gabe, giza-gorputza ere olatsu sortu zela pentsatzea ezluke ezbideko gauza izan behar.
Vill Jaink 59.