(
Añ),
hustun (
Lar),
husdun (
Hb).
Defectuoso, que tiene fallos; pecador.
"Erróneo, ustuna
"
Lar.
"Defectuoso"
Añ.
"Qui est en faute; erroné"
Hb.
Era onetan dabillen erdi-otz epel fededun alfer nagiari esan dakioke len Jangoikoak Sardisko obispo uts-dunari gaztigatua ta ari Jangoikoak gaztigatu ziona da [...].
Mb IArg I 84.
Beste bat da konzienzia erratua, ustuna, engañakaria, okerra, falso guzurtia.
Añ MisE 146.
Menturaz Jainkoaren begietan ez da husduna batzuek erraiten duten bezein hobendun.
Etcheb Zeruari 127 (ap. DRA).
azpiadiera-1.1
Emen dakardazan utsdun esaldiok aldizkari ta liburuetatik jasoak dira. Agur 30-7-1971 (ap. DRA).