1.
(V-och(msOch) ap. A
; SP, H),
gurentu (A). Crecer."Croître"SP.
"Desarrollarse, crecer"A.
Baldin bathaiatzen bahaiz / iadanik gurendua / Erromako Elizetan busti zakek burua. EZMan I 19.
Haur merda, gurentu denean alfer da. OPr 220.
Urguillukerian, [...] eta banokerietan iaiotzen eta gurentzen diren gizonen bertute eta abantail ederrek eztute on-iduri hutsa baizen. SPPhil 200 (He 202 haziak direnean).
Alferkeriak bere bazka gaztetasunean kausitzen baitu, han hazten, gurentzen eta bazkatzen da. ES 186.
sense-2
2.
(Lar Sup, H (G, L, BN), A). Aumentar. Berzeei berriz gurentzen / zaizte bere gogoak, / zeren etxetan dituzten / bihi eta arnoak. EZEliç 282.
Nori berea errendaturik geldituko zaitzan aphur hek sumatuko dira, berretuko dira, gurenduko dira. Ax 249 (V 167).