1.
(
V, G ap. A
),
txir-txir-txir,
zir-zir (
L, BN, S ap. A
).
"Ruido de ebullición en la sartén"
A.
Arratsalde osoan euki zituzten su andiaren aurrean, lapikoak gargar, kaxuelak pill-pill, tanboliña plist eta plaust eta, azken orduan, zartagi ta arranparrillak xir txir txir.
Ag G 227s.
Egur igarrak erretzen txir-txir.
NEtx LBB 155.
2.
xir-xir (H),
zir-zir (H).
(Onomat. del ruido de lluvia menuda).
"Eau, pluie qui tombe en gouttes menues et bruit qu'elle fait"
H.
"
Uria xir-xir erortzen zen, la pluie tombait (xir-xir, zir-zir)"
Ib.
(s.v. xirtxira). Cf. VocNav: "Zirzir, llover muy menudo (Leiza, Pamplona, Cuenca, Montaña, Tierra Estella)".
Zir-zir... badakarra [denborak] beti gelditu gabe.
Eskual 11-4-1913 (ap. DRA
).
Sapallo-burnietan txir-txir bustia bustiaren gañean.
Anab Usauri 86.
3.
(Uso adj.).
Húmedo, lluvioso.
Denbora zir-zir batek gauzka emen arras asperturik. Zir-zir... badakarra beti gelditu gabe.
Eskual 11-4-1913 (ap. DRA
).
TXIRTXIR-HOTS.
Ruido de ebullición.
Begira: Izkaineruntz, txingar borobilla / noiz egingo dago uretan murgilla, / ta noiz txirtxir-otsez itsaso gorria / biurtuko lurrunezko odei zuria.
Ldi UO 20.