1.
(SP→H, A).
Cinta.
"Ruban"
SP.
Irumargodun girgillak edo txingolak aizean erabilliaz.
Euskalduna 1899, 95.
Lên il dudan lepa-zuti / ikusi duk girgil-gorri.
"Cinta roja"
.
Or Eus 182.
Amalau txintxil, lau kana girgil, / txirrikaz jantzi du dena.
Ib. 166s.
Loreak azauka, girgilak eta banderak hamar urhatsetarik hamar urhatsetarat, ahurka!
SoEg Herr
19-5-1960, 1.
2.
"Una almohaza con unos guirguilos a los lados, que son unas sortijas de hierro en los lados y mangos"
(Goizueta, 1602).
LexHNav
II 106s.
2.
"
Girgila, faux brillant"
Dv.
"
Girgilla, ornement léger qui pend, fait comme un petit cliquetis, et brille, id. gargallua
"
H.
3.
+
girgila
(S ap. A),
kirkila
(Sal, R ap. A).
"Cascabel"
A.
"
Kirkila, sonajero"
Ib.
Beti aldean dauzkan auntzen girgil ots biguna.
Lh Yol 16.
Girgil, arran ta txilin-otsian, / egal gustiai begira.
Enb 174.
Aztaletan, berriz, azpantar dotoreak daramazkite girgil burrunbatsuaz ornituta.
Etxde JJ 204.
Ene adiskidea zibuka-zabuka zebilen, txapelako girgilak dindatuz.
Mde Pr 108.
4.
(
G-goi),
girgila (
V-m),
kirkila (
V-m)
Ref.:
A EY IV 244s; Iz ArOñ.
Escrófula.
"
Girgill, cada una de las bolitas que a veces cuelgan del cuello de una oveja (G-goi)"
Iz ArOñ.
v. gingil
(2).
Kirkilak kentzeko laumaraiko bategaz kirkila orrek igortzi ta arnasa baten auxe esaten da: Kirkila bat eta kirkila bi, kirkilak dira amabi.
(V-m).
A EY IV 244 (244 girgila (V-m)).
(V-m),
kirkil
(V-m),
kirkir.
"Cierta erupción cutánea"
A.
Berak zekian ondoen, ziotenez, umeen arpegiko atz edo kirkirrak ateratzen.
Ag Ezale
1897, 187b.
GIRGIL-HOTS.
Sonido de cascabel.
Soilki girgil-hots bat etorri zen erantzun antzean.
Mde Pr 116.