1.
(Onomat. del sonido de una campanilla o esquila).
Epaikariak: --Tilin! Tilin! Tilin!
Muj PAm 34.
Tilin, tilin, tilin... [...]. Txintxarri otsa entzun detala egingo nikek.
EG 1955 (5-12), 92.
2.
(Sust.).
Sonido de campanilla.
--Zein dabil or? --galdetzen du. Tiliñak erantzuten dio...
EG 1955 (5-12), 92.
TILIN-HOTS.
Sonido de campanilla.
Berriro ere tilin otsa.
EG 1955 (5-12), 92.
TILIN-TILIN (V, G, B ap. A).
(Onomat. del sonido de una campanilla o esquila).
Dionisio zintzarriarekin tilin-tilin jotzen, danak orpuarekin lurra juaz.
ABar Goi 17.
Eta, geiagoko barik, eldu zeruko ateetaraiño ta tilin-tilin, tilin-tilin deitu eban ango kanpaitxoagaz.
Bilbao IpuiB 89.