1.
(Lar, H),
kuntatzaile (kh-H),
kondatzaile (Urt I 99, H(kh-)). Narrador."Relator"Lar.
Amets hunen kondatzailleari erran zioen lagun hark ogi hura Gedeonen ezpata zela. Lg I 213.
La Fontaine fabula egile edo berri-xahar khondatzailea. ElsbFram 106.
Kondatzaile ozar batzuen arabera. LfMurtuts 28.
Ipuin kondatzailea. MdePr 83.
Ez dirudi baduzula errekasta kondatzaile bezala. Ib. 86.
Kontatzaillea [= narrador en un cuento radiofónico]. NEtxLBB 133.
[Ixtorio pollitak] aterako ziren kondatzaile miresgarri horren ahotik. LarreArtzainE 236.
Piarres eta kontatzailea. MEIG IV 134.
sense-2
2.(V-gip; Lar, H), kuntatzaile (kh- H), kuntazale (kh- S), kondatzaile (kh- H; -tzale T-L), kondazale. Ref.: Lrq (khuntazale); Etxba Eib.Contable, tenedor de libros; contador, que lleva la cuenta."Contador"Lar.
"Calculateur"T-L.
"
Izaten zan partiduetako kontatzallia
"EtxbaEib.
Kontatzalle armada Indiaetako guardadiarena. IztC 476.
Sal-erosiko kontuak ematen ziran etxean kontatzalle nagusi. Ib. 476.
[Zuaitzen] kontatzallea, nora ote zegoen begira?Ib. 133.
Lehen kintzearen ondotik, kondazaleak bere oihu luzearekin adiarazi dueneko. JEBur 26.