(-alle Lar, Añ (G); Dv, H (+ -rh-)), garaizale (Sal ap. A ), garaitzale (-rh- T-L), garaitzaila, garraitzaile (-alle Ht VocGr 435), garraitzale.
Vencedor. "Vainqueur. Quoique synon. de garaitiar, garhaitzaile s'emploie différemment. On dit horra hire garhaitzailea, voilà ton vainqueur. Horra garaitiarra, voilà le victorieux" Dv. v. garaile. Tr. Documentado en autores septentrionales y en algunos meridionales modernos.
Izena zinduen legez / garaitzaillearena, / hala garaitu zinduen / furia Satanena. EZ Noel 168 (v. tbn. Man II 190). Ikhusten dugu hanitz orduz garaitiak garaizalia garaitzen diala. "Victorem a victo superari" . Tt Onsa 69s. Bere buruaren garaitzaille eta munduaren nausi. Ch III 53, 2 (Mst garhaitzale). Ez dela bitoriarik [...] garaitzaillearentzat gloriosagorik. He Gudu 37. Ikus ahal guzien porroka garaitzalea. Hb Egia 57. Or dauka jendea / txit garaitzallea / bandera altxaturik. (Marcha de S. Ignacio). Aran SIgn 215. Etsai horien garhaitzale. CatS 103. Eliza garhaitzale da bethi athera. Zby RIEV 1908, 412 (Bv AsL 160 garaitzalle atera). Garhaituen errege Sigaban, eta garhaitzaleen errege Alon. Prop 1893, 129. Alperrik da jaikitzea garaitzallearen kontra. Ag Serm 211. Garaitzale harro baten itxuran. Zub 106. Yesu garaitzaileak. Or Mi 131. Garaitzaileen mintzaira. Mde Pr 209. Garaitzailleen burdira igotea. Erkiag BatB 149. Garaitzailleak fusillatu egin zuten. BAyerbe 159. Eztabaidan garaitzaile irtetea. MEIG VII 68. (v. tbn. en contexto similar MIH 63 garaitzaile irten, Ezale 1897, 183b garaitzailla urten)
v. tbn. ErleG 43. Eguzk RIEV 1927, 432. TAg Uzt 69. Ol Gen 32, 29. Garraitzale: HU Zez 171.