hedoipe (
SP) .
(En casos locales de decl. sing.).
Lugar bajo las nubes (opuesto al cielo).
Pouvreau da, sin trad., hedoipea y hedoipekoa.
O Iongoiko gau belzean Abrahamen hazia / gidatua hedoipera bidaldurik zuzia.
EZ Man II 123.
Hunela iguzkiari hedoipetik behatzen diogu.
Harb 229.
Jainkoak aimentaren gisa / hedoipetik du [Inazio] thiratzen.
Gç 193.
(Como sust. pleno).
Eta bestea [itxasontzia] edoipe illuntzuan aurre-aldetik.
Echta EEs
1912, 136.
Herra-tuz eta harrapoz hantu hedoipe beltzetan / hil-ikararen lazturak zabaltzen dio agoa.
Iratz 151.
Interior de la(s) nube(s).
Betbetan boz bat ilkhi zen hedoipetik.
He Mt 17, 5 (Lç hodeietik, Dv hedoietik
).
Hedoipetik horra non aditzen duen / boz bat hunela derrona.
"Dans la nue"
.
Gy 132s.
Mendiek edoipetik dautek ihardesten.
Elzb Po 183.
Madalenako tontorra bera, doi-doi bada ere, odeipetik zegon.
Etxde JJ 257.
Mendi kaxkoak odeipean murgildu zituzten beren buru lerdenak.
Ib. 254.
(Como sust. pleno).
Eta igan ziren zerurat hedoipe batean.
"
In nube"
.
He Apoc 11, 12 (Lç hodei batetan
).
Espacio tras las nubes.
Odei-pean negarrez / dago illargia.
Jaukol Biozk 99.