(
-illo S,
-allo S).
(Estar, etc.) tendido.
"
Hedaillo (Sc), extendido de bruces"
A.
"
Gizon hori edallo da (S)"
Gte Erd 110 (junto a etzanik, etzanda, de otras zonas).
Gustuki atzamaiten beren buriak, / Bide handin hedaillo lohin nahasiak.
B. Mardo
in Onaind MEOE 237.
Ikhusi zütian, hedallo hilik, bere üngürünetan, aitzinettoan debotegiz erriz eta nausaz ari zeitzonak.
MaiMarIl 114.
Ohoiñak ordian harri bat har, hein hunekoa, eta egotx, nausi atrebitia han berian hedaillo ezarri behar diala.
Eskual 3-1-1913 (ap. DRA
).
Harri hotzian hedallo heriuari soginez phentsamentükan zagon.
D. Béhéty GH
1932, 406.
Horra nun gure Karlosek ikusten duen, bide bazterrean, mozkor bat, lurrean, zabal-zabala, hedailo!
GAlm 1958, 22.
(ap. DRA)
azpiadiera-1.1
Por los suelos, arruinado.
[Baumgartner ministroak] atzaman zian "hedallo" Frantziako galtzarpa eta arraphitxkorratü dü.
Herr 25-1-1962, 3.