(H), amilerazi ( VocCB ), amilerazo (V ap. A (que cita a vEys) ; VocCB , H), amilderazi (G ap. A ; H), amilderazo, amilduarazi, amilduazi.
Hacer caer, precipitar (empleado tanto con complemento inesivo como con alativo). v. AMILDU ERAGIN.
Ezkonzaren era gabeko gurak erraz amilderazoko zaitu bekatuan. AA I 599. Zenbat ote dira [...] lagun urkoa bekatuan amilderaztean beren atsegiñik andiena duenak? Ib. 624. Erbestetzen dira Zerutik eta betiraunde guzirako amilderazten dira betiko su eta garren artean. AA II 124. Zeren ura [etsaia] era onaren zai dagoan, gu gaitzera amil-erazteko. AA III 567 (502 amilderazo). Ala Susana Andre prestuak egin zuan, zar berde bik elkar artuta bekatura amilderazteko bidean ta bizitza galtzeko perillean bere burua ekusirik. Ib. 315. Ekusten dezue, zertaraño amilderazo ta itsutu gaitzakean bekatuak? Ib. 507. Euskalerria doakabetu, gaistotu ta ondamendi izugarrian amilduazitzeko aztalka bizian dabiltzan [...] naaspillazaleak. Aran SIgn 206. Justuen artetik [aingeru] gaiztoak bereziko dituztenean, infernura amilderazitzeko. Arr Bearg 107 (Arr PAb 88 (sg. DRA) pekatuan amilerazteagatik). Aize-aldi batek etzinarazten gaitu; bultzakarik txikienak amilduarazten. Ldi IL 134. Noiz arte amillaraziko dituk Ebaren umeak itsaso aundi bildurgarrira? Or Aitork 29s.