(Chaho),
desaide. Desaire, desprecio. Gaztearen kontra biurtu, besoak gerrian ifiñi ta desaire guziaz esaten asi zitzaion. CbEBO 42.
Ez izan zabarrak, / Gipuzkoatarrak, / desaide ta farrak. AzpPr 52.
Tentatu zenduan, / ea Azpeitiyatik / zer berri zituan, / desaire moduan. Ib. 117.
Burla ta desaidiak egiñaz / beti zitzaidan asitzen. EusJok 134.
Burla ta desairia / badaukak ugari, / bañan inporta gutxi / Pello Errotari. PE( inTxB 156
).
Beti desairea, beti purrustada.AtañoTxanKan 264.
azpisarrera-1
DESAIREZ.
a) Al desgaire, al descuido. Itz bat ez dakite onen [Escotoren] liburuetatik, airian desairez aditua baizik. Bv AsL 201. b) Despectivamente. Eroska ura simaurrez zikindua sartzen ikusi zuneko, desairez ala esan omen zioken aitari. Ataño TxanKan 133.