1.
(V-ger ap. A). "Aplastarse un objeto. Balea opildu egin zan basatxarriaren buruko azurra jota, la pala se aplastó al dar con el cráneo del jabalí"A.
azpiadiera-1.1
(Aux. trans.)."Opílddu, opílketia, aplastar una manzana"IzArOñ.
Lotan dagoala ari atera zenegioz garaunak, [...] edota adakiz birrindu aren buru-azurra, naiz opildu a egurka. LarrakEG 1959 (3-6), 216.
Jaiki zan oetik asarratuta, sukaldeko apaletik artu txokolateria, eraman atarira eta atxurrakin jo ta jo, opildu zuan. AndAUzta 73.
sense-2
2.
(G-goi, AN-ulz ap. A EY IV 214). Apelotonar(se), apelmazar(se). Naiz zaldizkoak, zeiñ oñezkoak, giak galduta, / itsumendiak oso eukazan opillduak. ABAmaE 449.
Sutautsa opiltzen denean, euria laster. AEY IV 214.
Ozkarbi egoan; odei zuri-illun opilduak, borobilduak, bakanka, soil soillik. ErkiagArran 161.
azpiadiera-2.1
"(V-ger-m), ophildu (BN-baig), ovillarse la comida en el estómago"A.
azpiadiera-2.2
(-ph- BNc ap. A; Dv)."Se former en grosse tumeur, abcéder. Eroriko hortarik odola ophildu zaio giltzurrinetan, [...] son sang a formé un dépôt aux lombes"Dv.
sense-3
3.(Con bihotz, 'entristecerse'). Gogoeta horiek begitartea ilhuntzen zioten eta bihotza opiltzen. LeonGH 1928, 45.
Nigar eta auhen eginen duzuela zuek mundua, aldiz, bozkariatuko delarik; bihotza ophilduko zaitzue zueri. LeonIo 16, 20 (He, LE tristatuko zarete).