1.
(G-to, B, Sal, R ap. A
; Lar, H),
erorika. Cayendo, cayendo frecuentemente; tambaleándose."Andar de pie quebrado, erorka ibilli
"Lar.
"
Erorka dabila, trixtea, le malheureux, il va de chute en chute"LfGram 444.
Bethi erorka hari zare. Ch III 4, 3.
Erorka gabiltza, baña ala ere eutxi esperanzaren kindarretik. (35). LE-Ir. Zoéien ezin joánes Kalbarioko oianerát erórka erórka. LEUrt(ms.) 57r.
Nola joango zan Jesus? Erorka noaski, eta borreroak ostikoka eraikitzen zuela. AA I 521.
Nola igo alzitekean [...] Galbarioko mendira estropozoka ta erorka baizik. Jauregui 236.
Kalbarioko mendia gora badoa, erorka eta altxaka. DihMaiatzeco 192 (ap. DRA).
Or-emen erorika ta behaztopatuz. VillJaink 183.
Nere nagusia erorka ikusi-ta. BerronKijote 174.
azpiadiera-1.1
"(G, R), lucha a derribarse"A(pese a la trad., parece tratarse de una expr. adverbial).