Euskaltzaindia. OEH. Orotariko Euskal Hiztegia
goiburua
sense-1
1.
(
V, G, AN; Lar, Añ, H);
mokertu (
G-bet)
Ref.:
A;
Asp Leiz.
Enfadarse, ponerse de mal humor.
"(Hacerse) áspero"
Lar.
"Exasperarse"
Aq 1380.
"Amohinarse"
Añ.
"1.º resistir, oponerse, no condescender; 2.º hacerse esquivo"
A.
"Ponerse huraño, esquivo"
Asp Leiz.
Gogortzen ziñan zu zere gurasoekin? Mukertzen ziñan zu gañerakoekin?
Mb OtGai II 341.
Jazoera txikietan exetu, gogaitu, mukertu ta agirika asten [da]
.
Añ LoraS 169.
Enas iños mukertu ta itsaltuko; [...] beti ikusiko nabe modu ta txera argian.
Ib. 174.
Arrazoi aundi askorekin daude Gipuzkoako dantzari prestu guziak danboliñetara mukerturik.
Izt D 69.
Deungaak erremuska bota ezkero / mukerturik arpegia, [...].
Azc PB 31.
azpiadiera-1.1
Rebelarse.
Zelan dan gauza berezkoa, aragia mukertu eta jagi daitela, bera azpiratu, ezi eta menderatu gura danean.
Itz Azald 186.
azpiadiera-1.2
(Part. en función de adj.).
"Temático, temoso, [...] (V) mukerra, mukertua, mukerrak artua"
Añ.
sense-2
2.
(G-to ap. A
; SP (sin trad.)→Dv).
"Volverse fastuoso, soberbio"
A (que cita a SP).
azpisarrera-1
LO-MUKERTU (AN-vill).
"Lo muker jaiki da (AN-5vill), [...] lokaiztua dago (AN-5vill), lomukertu da (AN-5vill)" Gte Erd 294.