Euskaltzaindia. OEH. Orotariko Euskal Hiztegia
goiburua
sense-1
1.
burutxola (R ap. A
).
(Adj.).
Frívolo, casquivano.
"Ligero de cascos"
A.
Emastéki buruxóla irátuak dió.
LE BOEanm
559.
Baña iraigarri dá ikústea zer gauzes presumitzenduten burutxólek.
Ib. 672.
Irrigille buruxolek.
(120).
LE-Ir.
(Mezakoan) egon geldi sosegu on batean, salbo jaiki bear delaik ebanjeliora, belaurikatu, zeñatu, bularra golpatu ta bertze mogimentu eskatzen tuenak mezak; gañarakoan geldi buruxolak (82). Ib. O ardo madarikatua, dio emasteki buru xollak [sic] iraturik, koleran sarturik, sobra edanaren kalteak ikusirik. LE Urt 73 (ms. 26r buruxólak).
sense-2
2.
(A).
(Sust.).
"Cabeza ligera [...] (LE Urt 202)"
A.
Heréjeak dire fátuo ta subérbo, [...] naibaitute neurritu Jangoikoaren podórea berén búruxólen kontxattoaréki.
'La pequeña concha de sus cabecitas'.
LE Doc 108.
Naiz gure buruxólek ezin enténda nola.
LE Ong 29r.
Aski da, erraten du Kristau onak, aski da Jaungoikoaren itza, naiz ezin konprenditu nere buruxolak.
LE Urt 202 (ms. 73r neure buruxólak).