1.Terral, viento que sopla desde tierra. Ugarteko piñondoak ez eben dantzarik egiten, baiña gabeko aizetxoak eraginda, terral usaiñagaz, euren orri mee ziriantzekoz ornidutako adapuru-adarretan ba ebillen zirkintxu ta ara-onarik. ErkiagArran 68.
Kakota kentzeko botikarik onena, egunsentiko terralaren gozamena.(V-m). EZBB II 31.
Baiña illuntzean otza sartu zan, terrala-edo. EtxabuKontu 128.
sense-2
2.Niebla. "Usurbilen terrala itsasotik sartzen den behe-lainoari deitzen diogu" (comunicación personal). [Aizkorrira] igo giñan orduko / artzai baten lagun [...] / "Nun da gure Gazteiz? / Gure Tolosa nun?" / Terralak galerazten: / ta ai!, ezin ezagun. SMitxEG 1955 (5-12), 73.