(
H);
ebilkoi (
V-arc, R-uzt ap. A).
Andariego, aficionado a andar.
"Qui aime à vaguer, à errer çà et là"
H.
v. ibiloki.
Gu ibilkoiagoak gerala, asper gaitzagoak.
Anab Usauri 139.
Zorigaitzez, aro euritsu eta hotz hunekin, ez da jendea biziki ibilkoi karriketan gaindi.
Herr 22-12-1960, 2.
[Ubaldo] ardatz ibilkoia, gizon erakargarria, pieza jatorra, erabat esan.
Erkiag BatB 79.
Ardi ta auntz ibilkoiak lore artean iauzika.
Ibiñ Virgil 107.
azpiadiera-1.1
Ambulante.
Txerpolarien (saltzaile ibilkoi) antzera ari baitziran bide-dendari.
Zait Plat 113.
Móvil.
Ibilkoiak dirade berenez Egileak sortaraziriko izaki guziak: ibilkoiak, izar eder diztiratsuak; ibilkoia, eguzki bizi-emailea. Zait Plat 36. Urkatzen duten mukuluan artean ibilkoi. "Movedizo". MEIG IX 128 (en colab. con NEtx).