1. (H), oniriste (Lar, Dv, A (que citan a He)), onerizte (Dv, H, A; -nh- H), oneriste, onereste (V-arr ap. A ; Izt 22v, H), onerexte (H (V)).
Amor, cariño, afecto. "Afición" Lar. "Affection" Dv. Tr. La forma mejor documentada al Norte es onherizte (sin aspiración en Dechepare); hay oneriste en Haraneder. Al Sur emplea onirizte Larramendi, onerizte Aresti y Gaztelu; onereste se encuentra en EneB, Olaechea y Añibarro, y onerexte en RS.
Nihaurk ere gerthuz maite bazitut, / onerizte gabez uzten etzitut. E 199. Zenbait andre hel baledi oneriztez hargana, / zein gizonek andriari emaiten du ogena? Ib. 125. Pietateari anaietasunezko onheriztea eta anaietasunezko onherizteari karitatea. "Amour" . Lç 2 Petr 1, 7 (He amudio, TB amodio ). Onerextea dodan lekuan jarri dakidala eguskia. RS 559. Onerestea daukat biotzean sarturik, / linda eder galanpat [galant bat] kausea izanik. EneB 3s. Inbidiaren kontra, onheriztea. Mat 27. Humiltasuna, [...], onheriztea, sobretasuna, pazienzia [...]. Harb 26s. Iainkoa da onheritzte eta onheritztean dagoena, Iainkoa baithan dago. EZ Eliç 228 (v. tbn. Man I 22 onherizte). Bi onherizte eta amorio: bata naturala, haragiarena eta bertzea librea, borondatearena. Ax 272 (V 182). Amodio guzia, onirizte guzia. Lar SermAzc 48. Erranen darotzute menturas ez duzula hartu behar niholeretako adiskidetasun eta oneriste berezirik edo bakartiarrik. He Phil 296 (SP 295 afekzione eta adiskidetasun). Ez bakarrik bildurra gaiti, ezpada amorea gaiti eta onereseta gaiti. Oe 107. [Yesusek] guri euskun on-ereste ta asko-gura ezin geiagokoagaiti, nai izan eban gizon egin. Añ EL2 214. Geiegi duk, Jauna, ene oneriztea, / bildurgarria duk, ezain, heriotzea! Arti MaldanB 210. Otiña ugalduz doa, oneriztea aanzten. "Amistad" . Gazt MusIx 135.

2. ( onhiri- Dv A (-riz-)). "Bienveillance, bon accueil" Dv.