(
-kh- Dv),
pekaturatu.
Caer en pecado.
"
Bekhaturatu, tomber dans le péché"
Dv.
Gis orretan dabillena aisa ta laster berriz ere bekaturatzen da; ta bekaturatzen, egin nai gabez Davidek ez bekaturatzeko egiten zuenaren erdia ta laurdena ere.
Mb IArg I 247.
Bataitu zutenetik bekaturatzen ez den fededuna ez da sarzen bekatuaren aiztur ta oikur gaistoen oial trabarietan.
Ib. 293.
Bekaturatzeko beldur ta ikar hau da bekatutik urrun ta zeruko bidez bat dabillelako siñu ta señale ageria.
Mb IArg II 46.
Jaunaren itzegite oek adierazten due, Jaunaren itza biotzean bein arturik berriz bekaturatzen danak, ez duala ez Jesukristoren umeen marka, baizikan etsaiaren umeena.
AA II 599.
Jakinik ezen debru lohiak hatzematen dituen hanbat arimetan eztela bat, erran behar bada, hastean bekhaturatzeko gogorik zuenik.
Dh 73.
(Tras bere, etc.).
Aotik bota duana jatera biurtzen dan txakurra bezela da, dio Espiritu Santak, berriz bere bekaturatzen dan zentzugabea.
AA III 599.
(Trans.).Llevar al pecado, hacer pecar.
Zenbat alegin egiten dituan Infernuko deabru gure etsaiak, justuak pekaturatzeko.
Gco I 452.
Arima inozenteak pekaturatu, donzella tristeak ezaindu ta beinbere gauza on bat esan ta egin bage bizi direanak.
Añ
MisE
173.
Balaanek eman zion konsejuba Erregiari gerla egin ziozela emaztekiyekin, eben edertasuna, danza eta mugimendubekin bekaturatuko zittuztenekin.
ZugSerm
297.
Zure eskuak, naiz zure oñak pekaturatzen bazaitu, ebaki ta zuregandik erauzi.
MAtx Gazt 48.