(SP, Lar, H); erregatu (-adu Lcc; Lar); arragatu (Ht VocGr 329 ( Aizk)); arraigatu (S, Chaho ms. ap. A).
Regar, mojar. "Regar, erregadu. Regadío, erregaitan dana" Lcc. "Arroser" SP. "Regar" Lar. "Arroser. Syn. propres, urztatzea, ihiztatzea" H.
Nik landatu ukhan dut, Apollok arregatu: baina Iainkoak eman du handitzea. Lç 1 Cor 3, 6 (He ihinztatu, Dv urztatu, Ol garastatu, Ker txipristindu, IBe, Bibl ureztatu). Hunek ene oinak nigar uriz arregatu zitik eta bere buruko adatsaz ixukatu. Lç Lc 7, 44 (TB arragatu; Dv, HeH, Ol busti). Ekarzu kaldera bete ur ta iñarra bat erregadu ta garbitu daigua gelau. Mic 14v. Madalena debotarekin zure oinak nigarrez arregatzea. SP Imit IV 11, 1 (Ch zure oiñen bustitzeko, Mst nigarrez bustatzia). --Zegati da santea? --Zegati dagoan santuen odolaz erregadua. CatAnz 6. Lore izpiritualezko girlanda hori, arregatua bere Seme dibinoaren odol preziatuaz. MarIl 24. Nigarrezko ithurri batez galtzara arregatu nuen. Ib. 74. Jauna, ene arima lur bat da agorra eta urik gabekoa; arrega zazu zure graziaz. Jaur 379. Landare berri bat ipintzen danean [...], erregatzen edo urarekin laguntzen zaion bezala. Lard 477. Nork [esan] bere negar-malko erreten aiek, zeñakin Jaunaren pasio edo eramankizun eta pistuerako leku oroigarri aiek erregatuaz joan zan. Aran SIgn 39. [Euriak eta elurrak] ugaindutzen edo erregatzen dute lurra. Kortazar Serm 153.