1.
(
Aizk, que dice tomarlo de Lar),
animadun (
Aizk).
Dotado de alma.
S. Franzisko Xabier-ek begi eskerdun leunez geldirazi nai zutenei begiratu ta eztizko hitz on zenbait esaten ziela soseg-erazi zituen; ta gogoan ar-erazten ziela ontzi gañekoak eta ontzi erdikoak bezain animadunak, eta animadun bataituak, eta bataitu, Jangoiko berak agitz maite zituenak zirala ontzi ondoko eri gaisoak.
Mb IArg II 344.
Animadunak, baserridunak, / zaldunak gaituk gu ere. / Zerutarako jaioak eta / ez egoteko ire mende.
SMitx Aranz 71.
Arimadun batentzat zer egitatea / hegaztin inozenter bizia kentzea!
Xa Odol 136.
Nola utz ahotik solas hau, hoin laketa, hoin berogarria eskual-arimadun batentzat? HU Aurp 217s.Fray Luisengatik "españiar Orati" dala esan oi da, baita "hebertar animadun" izan zala ere. Gazt MusIx 61.