(
-iñu V, G;
Aq 1198),
albaiña (
V, G),
albaiñi (
V-m-gip),
albin,
albiñu (
V-ple-men [sic]; VocCB
Dv (G)),
albiño (
V-arr-oroz, G; Lcc, Lar, Añ, VocCB
Dv, Lcq 44, H (G)),
albaill (
V-m),
alboño (
G-goi)
Ref.:
A (albaiña, albeniz , albiño, albaill);
A Apend (albiñu);
JMB At (alboño)
.
Hebra de hilo, lana, etc.; brizna de hilo; filamento. "Hebra" Lcc. "Hebra de hilo, lana, &c" Lar y Añ. "Hebra" Aq 1198. "Hebra de hilo, lana, pelo, etc." VocCB. "Albiño (V-arr-oroz, G), [...] 2.º brazo de hilo según sale de la rueca" A. "Albañie siku bat barik nator" (V-m). v. albeni
(2),
albeniz, armilu, HARI-ALBAINU, HARI-ZUNTZ, HARI-IZPI. Cf. 2 algain.
Etzion S. Lorenzok ari-zuntz albin bat ere artu nai izandu, ta gaztea zen aldian ere bizitu zen aragiz jauntzia ezpaliz bezala ta aingeru baten eran.
Mb IArg II 163.
Ta orien [Jesusen soñekoen] zuntzetan edo albiñetan arkitzen den edozein odol-tantak balio du, [...] gauza guziak baño agitz eta agitz geiago.
Mb OtGai III 36.
Egongo ziñateke eskegirik torre altu baterik firu-albiñu mee erbal batetik?
Añ
LoraS
117.
Ditu ille urrezko / albiñu luziak, / alakorik apaintzen / ez du orraziak.
Bil 58.
Oraindik badegu Segurako Elizan beste ikusgai bat: Jaunaren ibil-estalia (Palioa). [...], urrezko albañuz egiña dago.
J.B. Ayerbe EEs
1912, 61.
Eguzkiaren argi-matatsetatik banatzen diran urrezko albaiñuak bezala.
Elizondo EEs
1929, 175.
Bigarren, Seme zera, Aitaren erraiñu; / agortu gabeko Itza, ta Egi-albaiñu.
NEtx LBB 280.
Txoriak ari dira, / diztikor ta garden, / ots urrezko albaiñuz / eguratsa josten.
Gand Elorri 66.
Hilo (del discurso).
Baña nos artean alan egingo dogu? Biurtu gaitezan lengo firu albiñua artutera. Laugarren prestaerea: [...].
Añ
LoraS
54.
[Oda au] Fray Luisen onenetakoa ez izan arren, Oratienen antzekoa baita, ta egituraz eta aapaldien albañuz ertilan egiñ-egiña.
.
Gazt MusIx 66. Banan-banan eta tipil dagoz atalak, eta auen albañua irakurlearen adimenean eotzen da. Ib. 68.