Etim. Parece que se trata, en último término, de rom. acabó, 3.a sing. del indefinido.
sense-1
(V-gip, G-azp; SP, VocBN, Dv(-kh-))
Ref.:
ElexpBerg;
ZestErret. (Interj. equivalente a 'se ha terminado'). "C'est fait" SP. "Tout est fini" VocBN. "Akhabo! (interj.) c'est fini! c'en est fait" Dv. "Que no tiene remedio. Acabóse. Andereñuak pe erderaz eitten badabe, akabo ba euskeria" Elexp Berg. "Baserriko mutillak mutilzar gelditzen badie, akabo baserrixa" Ib. "Txokolatia, ekarri orduko jaten bozue, akabo ba" Ib. Cf. VocNav: "Acabo. (Con acento en la primera letra). Voz equivalente a la de ¡órdago! en el juego del mus. (Roncal)". v. fini. Tr. Documentado en todos los dialectos. En DFrec hay 4 ejs.
Heriotzean akhabo denbora, orduan hasten da behinere finik izanen ez duen eternitatea. Brtc 115.
Hiltzean akhabo enetzat mundua. Ib. 114.
Akhabo orduan ahaide, adiskide, ohore, aberastasunak, mundua. CerBid 3.
Haren filosofia oro, baita hill eta akabo. Gy 61.
Desira kunplit eta haientzat akabo. Etch 686.
Izotza jinez geroz / Loriak akabo. Bordel 106.
Yoaiten da etxerat, kantaz bitoria; / Bi egunen buruko akhabo hirria. HbEsk 171.
Bainan Yainkorik ezdela dioenak, erran nahi behar du: hil eta oro akhabo!HbEgia 4.
Hiltzean gizonak erran behar luke: akhabo bethikotz!Ib. 25.
Biziyo txarrik ez du deus ere / biar dan baño geiago, / alperra eta apaindu naia, / jolas batian akabo. Xe 267.
Maiatzeko belarrak / jatian kuidaro, / itxuba lurrera ta / gitarra akabo. Noe 62.
Hemen, lur behere huntan sofritu eta penatu ondoan, akabo guziak. Lap 51 (V 27).
Urrats bat behar baino aintzinago edo gibelerat egiten duena, galdua da! Akabo haren ohorea!HUZez 22.
Burhaso'ta nausien / indarrak akhabo. ZbyRIEV 1909, 107.
Esan zazu ba beiñ, eta akabo. UrruzZer 60.
Orra bertso berriyak / onekin akabo. JanEd I 59.
Nekatu gabe jan biar badu / diru gabeko gizonak, / laxter akabo konfiantza ta / aren amigotasunak. TxB II 151.
Ordain bat eman diote, eta akabo pekada, ahate, oilo, oilaskoak!BarbSup 3.
Lehen hunkitzaliak, akhabo bizia. GH 1929, 74.
Eta gero, ez bat ez biga, nihoren dudatzeko denborarik ere gabe haspena bat jauzi eta hogoi minutaz akabo! ZerbAzk 80.
Zeñek egin zuri, gure eder orri?... Akabo, akabo... Pupua?... Nun? Ementxe?...NEtxAntz 116.
Baina ezin publika eraz dezakela borobilki erraiten derau.bertzela "akabo aldizkaria".MdePr 196.
Bestela, iñoiz jakingo balu, akabo adorazio ori, eta jakiña, ortik bizi direnak eztute nai akaba dedin. VillJaink 130.
Eta batek buru bat kendu, eta beste batek beste bat edo bi, eta akabo gure baratxuriak. Salav 51s.
Akabo nere ardau ona. SMZirik 70.
Akabo Poliren bildurrak!AnabPoli 138.
Mundu orretan baldin badabilz / akabo bertsolariyak. UztNoiz 90.
Errexilekilako denborak izan zauzkigu laburrak, / akabo haren pertsuak eta haren behako samurrak!XaOdol 144 (v. tbn. EzinB 54).
Semiaren asarriek! Akabo ba!Gerrika 154.
v. tbn. JMB Mund I 47. And AUzta 148. Etxabu Kontu 225. JAzpiroz 46. BBarand 42. Larre ArtzainE 243.
azpiadiera-1.1
Cf. infra HASI ETA AKABO. Erromakoekin hasi eta Hondarribian akabo, ametsezkoak baitira gainerakoak.MEIG V 79.
azpisarrera-1
AKABO IZAN(-kh- Urt I 456). Acabarse. Tr. Documentado casi exclusivamente en la tradición septentrional. Al Sur sólo lo hallamos en Udarregi y en unos versos de Echalar de mediados del s. XIX (Auspoa 97, 21).
Ezkillaren azkeneko, / Soiñua io denean, / Akhabo dire hartazko, / Solasak jendartean. ArgDevB 169.
Gure biaia akhabo duk / Herioa ethortzean. Gç 152.
Predikaria faltatzearekin akhabo da haren ofizioa. ES 151.
Han akhabo izanen baitire bizi huntako gaitz guziak. CatLav 71.
(V 43)Delikatasun eta ostendade guzia akhabo dun hiretzat. HeApoc 18, 14.
Akhabo da, Jauna, egin da, sekulan ez naiz aski erho izanen bekhatu mortalaren egiteko. Brtc 97.
Gainerako eginbide guziak akhabo izanen dire gure biziarekin. Ib. 193.
Heriotzean akhabo diren gaitzentzat beldurrik ez izaiten. Jaur 122.
Othoitz saindu horrekin ez akhabo yoko; / nihoiz baizen hazkarki pilotan lothuko. HbEsk 215.
Jesusek hartu ondoan beraz minagretik, erran zuen: Akhabo da. DvIo 19, 30 (He akhabo da; Lç konplitu da).
Bainan Eliza akhabo da; hala dio nausiak, hala diote aditzailek. HbEgia 136.
Protestanten sinhestea, eta katolikoena akhabo izanen da Angeleterran. Ib. 118.
Oh! ene Aita! akhabo da, akhabo! haren ethortzea mirakulu liteke!Laph 224.
Ala ere bagenduben / naiko zer egiña, / akabo zan bildurrak / juan izan bagiña. Ud 73.
Zeren bainuen, nere baithan, halako beldur bat, nere aranen hitztorioa ez zela hortan akhabo!ElzbPAd 46.
Akhabo zirela harrentzat lurreko jostetak eta irriak. JnnSBi 91.
Emazu aintzina, non-eta eztiren huntan akhabo zure indar guziak. Ib. 150.
Bizi labur hunekin ez direla guziak akabo. Lap 9 (V 7).
Uste zuten araiz lan guziak hartan akabo zirela. HUZez 50.
Hoien amets ederra / hortan da akabo. Etcham 181.
Gauza hori ikusiz / gogoetan nago, / aintzina joanago eta tristeago, / pertsulari-arraza gutan den akabo. XaEzinB 22.
Jangairik ezbadago akabo da besta. XaOdol 150.
azpisarrerakoSense-1.1
Estar acabado. Zankhakaz ari dira, mihia blü agertzen zaie, akabo da laster ezpada lagüntürik. AlthBot 11.
Zer den? Akabo garela! / Gureak egin duela!Ox 56.
Paxkal hatzeman balu orduan, akhabo zen Paxkal!BarbSup 11.
azpisarrerakoSense-1.2
(Con instr.). Beraz baldin Satana altxatzen bada bera beraren kontra, partitua diteke, ezin iraunen du, baiñan akhabo da hartaz. HeMc 3, 26.
Akhabo izanen zen hartaz eta haren familia guziaz ez balire izan fagoratuak Jainkoaren laguntza mirakuilluzko batez. Lg I 90.
Damnatua nauk, dio, akhabo duk nitaz. Jaur 124.
Bainan joanago eta sartzenago dohala mintzaia arrotzetan, ai geroztik akhabo izanen da laster Eskual-herriaz!ArbIgand 28s.
Akhabo zen laster Joanesez, Jainko ona ez bazitzaion urrikaltzen. BarbSup 103.
azpisarrerakoSense-1.3
(Aux. trans.). Gudu onez gudukatu naiz, ene karrera akhabo dut. He2 Tim 4, 7.
Agur, anai, bakhe dugu, / Gerlak akhabo ditugu. Gy 137.
Ixtantean akabo du bere lana. BarbSup 46.
Akhabo gintuen haatik pausu eta egun ederrak. ZerbGerlan 74.
azpiadiera-3.1
Joanesek akhabo hurren zuenean bere korsua. HeAct 13, 25.
azpisarrera-2
AKABO EGON.
Acabarse. An, prenoak utsegin edo orrelako zerbait pasatu ezkero, akabo zegoan: pago zarren bat jo ta zatituko giñan. UztSas 353.
azpisarrera-3
HASI ETA AKABO.
De comienzo a fin. Bueno, aitagurea esaten badezu nik entzuteko moduan, asi ta akabo beste pentsamenturik burura etorri gabe, zeuretako zaldi au. AndAUzta 100.