1.
(-kh- Dv).
"(He), seulement. Guzia harena nahi du izan bakharki (Ib.), il veut être entièrement à lui. Bakharki dire ahal dezaketenak (Ib.), ils sont seuls à le pouvoir faire"
Dv.
[Arimak Jesu-Kristori] seguratzen duelarik eta deklaratzen ez dioela hutsik egiñen hari bahitu izan dioen fidelitateari, sekulakotz guzia harena nahi duela izan bakharki.
He Phil 456 (SP 452 nihori parterik eman gabe).
2.
En solitario, a solas.
"
Bakharki, isolément, en seul"
Hb.
Bereizi ditzadan barruti bitan, beintzat, emen datorzkigun olerkariak. Lizardi'tar Jabier esi batean bakarki.
TAg Y
1933, 21.
3.
Singularmente.
Biak arrigarriro bakarki ta askoki.
"Simpliciter et multipliciter"
.
Or Aitork 387.
Eta askoren izenean esan arren: "egigun gizona", gero bakarki biurtzen duzu "eta egin zuan Iainkoak gizona".
"Singulariter"
.
Ib. 404.